ในช่วงปี 2015 การอภิปราย #FeesMustFall เว็บสล็อตออนไลน์ ในสื่อแอฟริกาใต้ ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ – รองอธิการบดี, นักเรียน, นักวิจารณ์ทางการเมือง, ทวีตเตอร์และบล็อกเกอร์ – แสดงให้เห็นถึงการขาดความรู้เกี่ยวกับระบบทุนการศึกษาระดับอุดมศึกษาระหว่างประเทศและระบบค่าเล่าเรียนนักศึกษาและรองอธิการบดีใช้ประเทศต่างๆ เช่น นอร์เวย์และเยอรมนีเป็นตัวอย่างของการศึกษาระดับอุดมศึกษาฟรี: นักเรียนโต้แย้งเรื่องค่าเล่าเรียนฟรี รองอธิการบดีให้เหตุผลว่าแอฟริกาใต้ไม่สามารถจ่ายได้ (Cloete 2016)
มีเหตุผลเพียงเล็กน้อยที่จะเชื่อว่าแอฟริกาใต้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในโลก
เกี่ยวกับการอภิปรายสาธารณะเกี่ยวกับค่าธรรมเนียมในการศึกษาระดับอุดมศึกษา
คำถามสำคัญสองข้อ
เมื่อพูดถึงตัวเลือกนโยบายเกี่ยวกับค่าธรรมเนียม มีคำถามสำคัญสองข้อคือ ‘ใครได้ประโยชน์’ และ ‘ใครจ่ายอะไรเมื่อไร’
‘ใครจ่ายอะไรเมื่อไร’ ทำให้เกิดภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของนโยบายที่ซับซ้อนมากสำหรับรัฐบาล เนื่องจากผลกระทบของการลงทุนของรัฐบาลในการศึกษาระดับอุดมศึกษาขึ้นอยู่กับการกระจายผลประโยชน์ส่วนตัวและสาธารณะ ซึ่งหมายความว่าต้องทำการแลกเปลี่ยน
Ansell (2008) และ Busemeyer (2015) โต้แย้งว่าระบบค่าธรรมเนียมทั้งหมดเป็น ‘Trilemma of Trade-offs: การลงทุนภาครัฐ (รัฐบาล) – การลงทะเบียน – ค่าใช้จ่ายส่วนตัว และการประนีประนอมได้รับอิทธิพลจากการรวมกันของกลุ่มการเมืองต่างๆ ที่คิดว่าบทบาทของการศึกษาระดับอุดมศึกษาอยู่ในสังคมนั้นและผลประโยชน์ของเขตเลือกตั้งใดที่มีอำนาจเหนือกว่า
เพื่อแสดงตัวอย่างนี้
กรณีของสหราชอาณาจักร
ในสหราชอาณาจักร พระราชบัญญัติการศึกษา พ.ศ. 2531 ได้พยายามยุติระบบเลขฐานสองและการลงทะเบียนซ้ำซ้อน อนุรักษ์นิยมถูกแบ่งระหว่างคนรวย (ระบบค่าธรรมเนียมสูงและชนชั้นสูง) และชนชั้นกลางที่เกิดใหม่ ซึ่งต้องการระบบมวลชนที่มีค่าธรรมเนียมต่ำ การปฏิรูปพรรคอนุรักษ์นิยมที่เป็นอัมพาตนี้
การตัดสินใจขยายกิจการเกิดขึ้นจากความกลัวของนายกรัฐมนตรีมาร์กาเร็ต
แธตเชอร์เกี่ยวกับความสามารถในการแข่งขันของอังกฤษในตลาดแรงงานที่เปิดกว้างในยุโรปที่กำลังจะเกิดขึ้น และเธอมาจากชนชั้นกลางหัวโบราณ
แต่ระบบนี้ไม่สามารถจ่ายได้ ดังนั้น ในทางตรงกันข้าม แรงงานที่มีฐานชนชั้นแรงงานได้เสนอค่าธรรมเนียมเพื่อรองรับการขยายตัว พรรคเดโมแครตเสรีนิยมรณรงค์ให้เพิกถอนค่าธรรมเนียม โดยมีการใช้จ่ายภาครัฐเพิ่มขึ้น
แต่ในปี 2010 รัฐบาลผสมประชาธิปไตยแบบอนุรักษ์นิยม-เสรีนิยม ตอรีส์ปฏิเสธที่จะเพิ่มการใช้จ่ายสาธารณะ การผิดสัญญาการเลือกตั้งเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบของพรรคเสรีประชาธิปไตย
แทตเชอร์ เดวิด คาเมรอน และนิค เคล็กก์ ผู้นำพรรคเสรีประชาธิปไตย ต่างก็เรียนที่อ็อกซ์ฟอร์ดหรือเคมบริดจ์ ความแตกต่างในแนวทางค่าธรรมเนียมมหาวิทยาลัยไม่ได้มาจากการศึกษาระดับหัวกะทิ แต่มาจากความสนใจของเขตเลือกตั้งที่แตกต่างกัน
ในปัจจุบัน ระบบของสหราชอาณาจักรสามารถระบุได้ว่าเป็นการใช้จ่ายภาครัฐระดับกลาง – การลงทะเบียนจำนวนมาก (50%) และค่าใช้จ่ายส่วนตัวที่สูง (9,000 ปอนด์หรือ 13,000 เหรียญสหรัฐ) แต่ด้วยรูปแบบการชำระเงินที่รอการตัดบัญชีที่ดีมาก แทบจะ ‘ฟรี’ สำหรับนักเรียนในสหราชอาณาจักรและมีราคาแพงมากสำหรับชาวต่างชาติ (Ansell 2008)
กรณีของจีน
ประเทศจีนมีระบบที่แตกต่างกันมาก หลังจตุรัสเทียนอันเหมิน ผู้นำจีนรู้ว่าพวกเขาต้องตอบโต้การประท้วงของเยาวชน
